ไปไหนไปกัน การนัดหมายที่ไม่ลงตัว

เมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อนหน้า ได้มีการนัดหมายกับเพื่อนๆไว้ ซึ่งต่างจากตลาดนัดที่มีการนัดหมายทุกวันเสาร์หรือพุธในทุกสัปดาห์ หากนี่คือการนัดไปเที่ยว ที่ไม่ได้มีตลอดทุกสัปดาห์ อาจจะเพียงเดือนละครั้ง หรือมากว่านั้น ไปจนถึงปีละครังเลยก็ว่าได้

เมื่อการนัดหมายของเพื่อนฝูงทั้งหมดห้าชีวิต

กลับเหลือเพียงสองชีวิตเท่านั้น มันเหมือนการรอลุ้นโชคทองคำยังไงยังงั้น พอใกล้ถึงวันนัด รางวัลชิงโชคก็จะตัดการคัดเลือกไปที่ละคนสองคน จนเหลือผู้รอดชีวิตไม่กี่คนเท่านั้น

จะว่าไป แม้การนัดหมายไม่ลงตัวเท่าไร ก็ยังดีกว่า การนัดหมายเกิดล่มขึ้นมากลางคัน

ทริปนี้จึงเกิดขึ้นเพียงสองชีวิตดูโอ้เท่านั้น

ส่วนเพื่อนที่เหลืออีกสามคน ก็รอคำอวดโม้ได้เลย

เมื่อถึงเวลาการเดินทางก็เริ่มต้น ครั้งนี้เป็นทริปใกล้บ้าน ที่ไม่ใช่ต่างจังหวัดไกลนัก เพียงนอกตัวเมืองนราธิวาสเท่านั้น

ที่นี่คือผานับดาวอำเภอสุคิริน

เพื่อนและผม ได้ถึงที่หมายหลังจากตะวันลับขอบฟ้าไปแล้ว หากผู้นำทางก็กำชับไว้ว่า เราจะขึ้นไปบนเขาตอนตีสาม เพราะหากขึ้นเลย กลัวว่าฝนจะตกลงมา และจะไม่สนุกเอาเรื่อง และจะว่าไอ้ฝนใจร้าย มากกว่าน้องฝนเย็นชื่นใจ

ความลำบาก มักจะนำไปสู่ความสุขสบาย

พูดแล้วก็เปรียบเปรยกับการเดินขึ้นเขาครั้งนี้ไม่ต่างกัน หรือกล่าวได้ว่า”หลังจากความเหนื่อยล้า จักพบความสุขสบาย” หากครั้งนี้คือ “หลังจากความเหนื่อยล้า จักพบความสวยงาม”

ใช่มันเป็นเช่นนั้น หลังปีนขึ้นไปถึงยอดสูงสุดของผานับดาวด้วยความเหนื่อยล้า สิ่งที่ได้เห็นสิ่งได้สัมผัส คือความงดงามของธรรมชาติอันสวยงาม

จนความเหน็ดเหนื่อย จางหายไปเลย